A dziś troszkę historii i archeologii.
Jak wyglądało osadnictwo w okolicy obecnej wioski Pilsian we wczesnym średniowieczu:
Po wyludnieniu się w V wieku terenów nad rzeką Widawką,
Nastąpił
długi okres pustki osadniczej. Dopiero kilkaset lat później zaczęli te tereny
zasiedlać nowi przybysze.
W X i XI wieku obszar Polski środkowej był nadal
słabo zasiedlony. Charakteryzował się ponadto dość dużym zalesieniem i
niedostępnością, która skutecznie izolowała go od świata zewnętrznego i
powodowało pewne opóźnienia rozwojowe. Dowodem na to może być cmentarzysko
odkryte na stanowisku 11 w Grabku, które datuje się na X-XI wiek. To niewielkie
cmentarzysko zawierało wyłącznie groby ciałopalne, które są świadectwem
przetrwania na tym terenie wierzeń pogańskich jeszcze długo po przyjęciu przez
władców Polski religii chrześcijańskiej. W centrum cmentarzyska znajdował się
najprawdopodobniej obiekt kultowy – światynia, którą wybudowano w konstrukcji
słupowej. Zachowane ślady świadczą o tym, że w centrum świątyni mógł stać posąg
bóstwa, chociaż nie jest wykluczone, że był to jedynie słup podtrzymujący
konstrukcję dachu.
Ślady osadnictwa wczesnośredniowiecznego znane są też z
Kucowa, Mościska i Wadlewa. Z terenu samego Bełchatowa znanych jest 5 punktów
osadniczych datowanych na ten okres. Znajdują się one na terenie Bełchatówka,
Politanic, Grocholic i Zamościa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz